Robaki obłe, inaczej zwane obleńcami, to wolno żyjące, pasożytnicze bezkręgowce. Zamieszkują wilgotne lub mokre środowiska, często kolonizując się w organizmie ludzkim lub zwierzęcym. Najchętniej za miejsce swojego bytowania wybierają jelita lub krew, mając tam dogodne warunki życia i szybkiego rozwoju.
Wśród chorób przenoszonych przez robaki obłe na pierwszym miejscu plasuje się glistnica, chwilę po niej owsica. Są to choroby dające bardzo nieprzyjemne objawy, często trudne do wyleczenia. Dzieci zarażają się wielokrotnie częściej od dorosłych, głównie ze względu na słabiej rozwinięty zmysł higieniczny. Objawy chorób wynikających z działania robaków przyjmują postać skórną, płucną, żołądkową lub nerwową.
Rodzaje robaków obłych
Najbardziej rozpowszechnionym wśród ludzi robakiem obłym są owsiki, wywołujące owsicę, częstą zwłaszcza u dzieci. Bytują one w jelitach, rozmnażając się i składając jajka w okolicach odbytu. Nieco rzadziej spotkać można włosogłówkę, pasożyta urzędującego w jelicie ślepym, czasami w grubym. Największym obleńcem pasożytującym w organizmie człowieka jest natomiast glista ludzka.
Drogi zakażenia
Choroby odrobacze nie bez powodu nazywane są chorobami brudnych rąk. Najczęstszą drogą zarażenia jest kontakt z ziemią lub wodą zakażoną przez robaki obłe, np. poprzez spożycie brudnych warzyw lub owoców. Jaja przenoszą się również drogą wziewną poprzez kontakt ze skażonym powietrzem lub kurzem, czasem też drogą pokarmową poprzez spożycie zarażonego mięsa.