Inaczej nazywana reakcją Łukasiewicza-Jarischa-Herxheimera (popularnie określana jako „herx”) jest to reakcja organizmu na wydzielone toksyny wskutek obumierania mikroorganizmów, w trakcie postępu choroby lub jej leczenia.
Tego typu reakcja często towarzyszy boreliozie podczas zastosowania skutecznej terapii, podczas której obumierają duże ilości bakterii .
Toksyny są stopniowo wydalane przez wątrobę lub nerki, a objawy reakcji Herxheimera pojawiają się, gdy te narządy nie nadążają z wydalaniem toksyn.
Reakcja Herxheimera może objawiać się:
- gorączką,
- pogorszeniem samopoczucia,
- bólami głowy,
- dreszczami,
- bólami mięśniowymi oraz kostnymi,
- świądem,
- nudnościami i wymiotami,
- wysypkami skórnymi.
W reakcji Herxheimera wykazano wzrost CRP, TNF, interleukiny-6 i interleukiny-8.
Intensywność przebiegu reakcji Herxheimera u chorych jest kwestią indywidualną i zależy między innymi od stanu wątroby i pęcherzyka żółciowego, ogólnego stanu zdrowia, stopnia zakwaszenia płynów tkankowych czy zatrucia metalami ciężkimi.
W leczeniu boreliozy antybiotykami umieranie bakterii jest stopniowe i herksy mogą przeciągać się bardzo długo. W przypadku użycia antybiotyków bakteriobójczych, takich jak penicyliny lub cefalosporyny, herx pojawia się najczęściej po 72 godzinach a nawet później. W przypadku antybiotyków bakteriostatycznych (np. makrolidy), może herx wystąpić o wiele później, czasami dopiero po tygodniach leczenia.
źródło:
- http://boreliozainfo.pl
- https://pl.wikipedia.org
- Praca zbiorowa pod redakcją lek. med. Artura Klimaszewskiego, „BORELIOZA I WSPÓŁINFEKCJE FAQ (Frequently Asked Questions) czyli Najczęściej Zadawane Pytania”